تست های انعقادی اختصاصی و روتین بویژه PT و aPTT در بیماران با هماتوکریت بالا، افزایش کاذب نشان می دهند. در این بیماران تنظیم و اصلاح حجم سیترات سدیم (Adjusted Citrate) بر اساس هماتوکریت به شدت توصیه می گردد.نسبت درصد تأثیر اصلاح سیترات درتست های انعقادی درافراد با HCT بالا (55%<) متفاوت بوده و به ترتیب زیر می باشند :
PT > aPTT > Fibrinogen > Protein C activity > Fac.VIII Protein C Antigen <
تأثیر اصلاح سیترات (Adjusted Citrate )در نتایج تست های انعقادی در مقایسه با عدم اصلاح سیترات (Non-Adjusted Citrate ) به خوبی در بیماران با هماتوکریت مساوی یا بالاتر از ۵۵ درصد نشان داده شده است به طوری که از لحاظ آماری کاهش قابل توجهی در PT و aPTT بعد از اصلاح حجم سیترات سدیم گزارش شده است. به همین جهت CLSI هم برای صحه گذاری (Validation) تست ها ی روتین PT و aPTT اصلاح و تنظیم سیترات را در هماتوکریت های بالا توصیه می کند. همچنین تآکید می کند در بیماران با هماتوکریت مساوی یا بالاتر از ۶۰ درصد این اصلاح اجباریست در حالیکه در هماتوکریت های 
۵۵ -۵۹/۹۹% برای افزایش صحت اختیاری می باشد.
فرمول زیر برای اصلاح و محاسبه ی سیترات مورد نیاز درتست های انعقادی مورد استفاده قرارمی گیرد :
نکته : هماتوکریت های کمتر از ۲۵ درصد تأثیر قابل ملاحظه ای در تست های انعقادی ندارد بنابراین اصلاح سیترات دربیماران شدیداً آنمیک توصیه نمی گردد.
در آخر در صورت انجام تست های انعقادی پس از اصلاح سیترات، این تغییر را به صورت یک یادداشت (Notification) در ریپورت نهایی به اطلاع پزشک معالج برسانید .
تاریخ انتشار: 17:55:2 1397/09/29
سایر مطالب
پیامد تغییر سطح استروژن در مردان شاخص های (اندکس های) خونی مورد سنجش در آزمایش CBC کاهش بخارات سمی در آزمایشگاه و اصول نگهداری صحیح زباله‌های شیمیایی راهنمای محیط کشت مورد استفاده در کشت سلول حیوانی چکیده ای از آنالیز ادرار ( urinalysis) آزمایش بیوره : اصول و موارد استفاده از این تست چسب اسکاچ کرمک برای تشخیص انگل در کودکان آزمایش تکه تکه شدن DNA اسپرم (DFI) تشخیص ایمونولوژیک سندرم شوگرن آزمایشات بالینی تشخیص پروتئینوری اریتروسیتوز روش پاپ اسمیر استاندارد Thin Prep تشخیص ایمونولوژی بیماری میاستنی گراویس(Myasthenia Gravis) آزمایش جدید برای تشخیص بیماری های مقاربتی تکنیک ایمونوفلورسانس و اهمیت آن در تشخیص بالینی
