ویروس پاپیلومای انسانی یا همان HPV شایع‌ترین عفونت مقاربتی است که به علت عدم رعایت بهداشت فردی و روابط جنسی پرخطر منتقل می‌شود. اگرچه بیشتر عفونت‌های HPV خود به خود و بدون ایجاد مشکل از بین می‌روند اما گاهی باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی یا سرطان مقعد و آلت تناسلی در مردان می شود. در صورت تشخیص و درمان به موقع می توان از عوارض بسیاری جلوگیری کرد. ویروس HPV یک ویروس بسیار رایج است که می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی ، واژینال یا دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این ویروس عامل زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم درزنان است.
در حال حاضر بیش از 100 نوع ویروس HPV کشف شده است. نوع 6 و11 ویروس HPV عامل اصلی زگیل تناسلی در مردان و زنان و نوع 16 و 18 عامل ایجاد سرطان می‌باشند. یکی از موارد اساسی در درمان عفونت HPV مشخص کردن نوع ویروس می باشد.
این ویروس به علت عدم رعایت بهداشت فردی و روابط جنسی پرخطر منتقل می‌شود. مردان از طریق رابطه جنسی با فردی که به ویروس HPV آلوده است به این بیماری مبتلا می‌شوند. ویروس HPV حتی اگر فرد آلوده فاقد علائم و نشانه‌های قابل‌مشاهده باشد هم می‌تواند انتقال یابد.
ویروس HPV در مردان ختنه نشده و دارای سیستم ایمنی ضعیف (به دلیل HIV یا پیوند اعضا) شیوع بیشتری دارد. بیشتر عفونت های HPV به خودی خود از بین می روند و هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کنند. با این حال، اگر عفونت از بین نرود ممکن است علائم HPV ماه ها یا سالها پس از آلوده شدن ایجاد شود. این مسئله باعث می شود شناخت دقیق زمان آلودگی شما دشوار باشد. عفونت طولانی مدت HPV می تواند باعث زگیل تناسلی یا انواع خاصی از سرطان شود. بیماری‌های وابسته به HPV در مردان عبارت است از:
◼️زگیل تناسلی (Genital wart)
◻️ سرطان های دهان و گردن (Oropharyngeal cancer)
◼️سرطان های مقعد (Anal cancer)
◻️سرطان های آلت تناسلی (Penile cancer)
به طور کلی کانسرهای وابسته به HPV در مردان در حال افزایش است. علاوه بر این مردان به‌عنوان مخزن (reservoirs) و یا حامل (vector) عفونت HPV نقش بازی می‌کنند، بنابراین به نظر می‌رسد شناسایی مردان مبتلا می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از ابتلای زنان به سرطان دهانه رحم داشته باشد. اما متأسفانه برخلاف غربالگری HPV در زنان که دارای گایدلاین های مشخص و معتبری می‌باشد، هنوز در مردان پروتکل مشخصی برای غربالگری معرفی نشده است.
◀️علائم HPV در مردان
بیشتر مردانی که به HPV مبتلا می شوند هرگز علائمی پیدا نمی کنند و عفونت معمولا خود به خود از بین می رود. از جمله علائم ابتلا به این ویروس می توان به بروز برآمدگی پوستی، خارش و زگیل اشاره کرد. زگیل های تناسلی در مردان اغلب در اطراف مقعد، روی کیسه بیضه و روی آلت به وجود می‌آیند که گاهی باعث ناراحتی یا درد می شوند. اشکال مختلف زگیل در شکل زیر قابل مشاهده است.
◀️ تشخیص HPV در مردان
اولین راه برای تشخیص HPV در مردان، معاینه توسط پزشک است. بنابر این بهتر است مردان در صورت بروز هر گونه تغییرات غیر طبیعی پوست یا تغییرات در ناحیه آلت تناسلی، مقعد یا گلو، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنند.
اگر ضایعه پوستی یا زگیل تناسلی مشاهده شد، توسط افراد متخصص نمونه برداری می شود و در آزمایشگاه تحت بررسی‌های سیتولوژی قرار می گیرد. در صورت عدم وجود هیچ ضایعه کلینیکی، مهم‌ترین استراتژی قابل‌اعتماد برای تشخیص ناقل بودن مردان انجام HPV DNA testing می‌باشد. لازم به ذکر است آزمایش ادرار حساسیت بسیار پایینی دارد و پیشنهاد نمی‌شود.
◀️شرایط نمونه‌گیری HPV در مردان
بیمار در روز انجام آزمایش نباید آلت تناسلی خود را بشوید و تا دو روز قبل از انجام آزمایش نیز نباید تماس جنسی داشته باشد. سطح آلت تناسلی (penile surface)، ترشحات مجرا (Urethra) ، کانال مقعدی و مایع منی حساس‌ترین مناطق برای نمونه‌برداری HPV در مردان هستند. بنابراین توسط افراد متخصص با استفاده از سواپ های مناسب از این نواحی نمونه گیری می شود، تا مورد بررسی های آزمایشگاهی قرار بگیرد. در زیر روش انواع نمونه گیری برای تشخیص عفونت hpv در مردان توضیح داده می شود.
🔬 @MLSandBIOLOGY 🔬
تاریخ انتشار: 19:25:42 1401/08/22
سایر مطالب
پیامد تغییر سطح استروژن در مردان شاخص های (اندکس های) خونی مورد سنجش در آزمایش CBC کاهش بخارات سمی در آزمایشگاه و اصول نگهداری صحیح زباله‌های شیمیایی راهنمای محیط کشت مورد استفاده در کشت سلول حیوانی چکیده ای از آنالیز ادرار ( urinalysis) آزمایش بیوره : اصول و موارد استفاده از این تست چسب اسکاچ کرمک برای تشخیص انگل در کودکان آزمایش تکه تکه شدن DNA اسپرم (DFI) تشخیص ایمونولوژیک سندرم شوگرن آزمایشات بالینی تشخیص پروتئینوری اریتروسیتوز روش پاپ اسمیر استاندارد Thin Prep تشخیص ایمونولوژی بیماری میاستنی گراویس(Myasthenia Gravis) آزمایش جدید برای تشخیص بیماری های مقاربتی تکنیک ایمونوفلورسانس و اهمیت آن در تشخیص بالینی
